En dan gaan de kippen opeens leggen. Niet voorzichtig een voor een, maar massaal.
Natuurlijk was dat de bedoeling. Toch kan ik je vertellen dat opeens vijftig eieren per dag een angstwekkende ervaring is. Zeker als ze zich opstapelen en we ze door de lock down niet kunnen verkopen vanuit de bus. Ik begon al angstvisioenen te krijgen van zo’n verzamel huis en dan vol met eieren, tot aan het plafond.
Dus Eggster gevraagd hoe ga je dat doen? ‘Oh’ zegt ze ‘rij me maar naar de location’. Daar rijden we stapvoets met 240 eieren in het bakkie. Stapvoets want we zijn als de dood om aan te komen met geklutste eieren. Halverwege besluiten de kids naar achteren te gaan om de eieren te beschermen. Alhoewel ik denk dat zij zelf een groter gevaar gaan vormen dan de weg stop ik toch. Ondernemingszin en zorg moet je toejuichen. Nog voorzichtiger ga ik verder. Niet zozeer uit angst voor de kids (achterin het bakkie is een erg geaccepteerde vorm van vervoer hier), maar meer uit angst dat ze op de eieren zullen vallen. De eerste 30 eieren verkopen we aan een vriend. Beetje makkelijk natuurlijk. Ik heb erg het gevoel dat we aanmoediging nodig hebben.
Ik heb erg het gevoel dat we aanmoediging nodig hebben.
Dan naar de location. Op z’n Zuid Afrikaans gebouwd. Flinke afstand van de stad en maar 1 toegangsweg. Als er dan iets zou gebeuren dan was het makkelijk af te grendelen. In de locations zijn er alleen tuck shops. Kleine winkeltjes aan huis. Daar gaan we langs. Om eerlijk te zijn: daar gaat Eggster langs. Het is echt niet m’n ding en Esther is er verbazingwekkend goed in. Uiteindelijk verkopen we die middag 210 eieren. 30 geven we er weg. Aan verschillende vrienden die hard geraakt zijn door de lock down. 210 eieren en het enige dat ik hoor is Cocorico. Ik leef in mijn eigen film, zeker op het moment dat we ook nog een haan verkopen.
Toch is het de moeite waard, veel nummers uitgewisseld. Morgen is het de 20ste en dat betekent dat de politie, leraren en ambtenaren betaald krijgen. Op dat moment is er geld en geven mensen dat uit. Halverwege de maand is het geld op. Zijn de winkels weer rustig en wachten mensen op hun nieuwe salaris.
Wij wachten op de bestellingen en enigszins angstig probeer ik me te herinneren welke andere films diepe indruk op me hebben gemaakt.
Heel leuk verhaaltje, spannend verteld