Esther is een Oshiwambu. Een Ndonga. Er zijn ook Kwanjama’s en dat had beter bij haar gepast. Letterlijk vertaald betekent dat namelijk vleeseter en dat is wat ze doet.
Dus heb ik een lijst, een lijst met soorten die ik gegeten heb. Die lijst zorgt voor controversie. Niet zozeer hier, maar vooral in Nederland. Want waar trek je de grens? Wat eet je wel en wat niet?
Zebra? Als je aan de film Madagaskar denkt; een duidelijk nee. En toch, Zebra salami is erg lekker, ben benieuwd hoe dat op pizza zou smaken…
Giraffe? Ik had behoorlijk wat weerstand verwacht. Dat viel erg mee. Moet kunnen zeiden de meesten. De echte scheidslijn ligt bij olifant. Olifant heeft een status. Bij mijzelf trouwens ook. Olifant staat ergens voor, nou ja, bij ons. Volgens Esther is het de lekkerste biltong die je je voor kunt stellen.
Toen ik dat opperde bij mijn vrienden kwamen er zeer heftige reacties en ook bij sommigen van mijn witte vrienden hier. Olifant scheidt de kampen.
Biltong is gekruid en gedroogd vlees. Erg populair in Namibië en erg lekker ook. Je kunt het soms in Nederland kopen. In Namibië wordt nog vrij vaak thuis zelf gemaakt, gedroogd in de zon. Wel opletten als je honden hebt; Esther kan je daar alles over vertellen…
Om eerlijk te zijn, ik ben er nog niet uit. Olifanten zijn niet die zachte lieve dieren, die je aan het lachen maken bij een Rolo reclame. Het zijn eerder grote sacherijnige kolossen, die op je gaan zitten (of op je auto) als ze in een slecht humeur zijn (meestal dus).
Wat mij meer verbaasd is dat het eten van de Damara Dik-dik niet meer verontwaardiging opriep. Het was omdat ik bij mensen op bezoek was dat ik het gegeten heb (erg mals en lekker overigens). Anders had ik het niet aangeraakt. Een Dik-dik lijkt op een karakter uit de Bambi film; de hoofdpersoon wel te verstaan. Daar heb je toch even moed voor nodig.
Maar waar ligt jouw grens? Ben daar wel benieuwd naar…
Voetnoot: In Nederland ben ik, alles bij elkaar, ongeveer 20 jaar vegetariër geweest. Hier in Namibië heb ik niet zoveel moeite met het eten van vlees, vooral niet met het eten van wild. Die dieren hebben een uitermate goed leven gehad. Ik kan me ook al verheugen op onze eerste geit, maar dan moeten we nog even wachten. Ik heb er nu zes en het eerstvolgende bokje dat geboren gaat worden, zal heerlijk vertroeteld worden tot de dag dat hij zijn bestemming gaat vinden.
Sinds een paar jaar ben ik mij gaan verbazen dat we allemaal een individu zijn, dat schijnbaar ook zo behandeld will worden, maar zelf andere individuen niet als individu behandelen. Voor mij gaat het begrip individu heel ver. Niet alleen mensen, maar ook dieren, planten en zelfs dingen beschouw ik als individuen. Om te overleven moet ik nu eenmaal individuen eten. Of het nu dieren of planten zijn. Ik ben er op basis van publicaties van wetenschappelijke studies ook van overtuigd, dat planten ook voelen, communiceren en zelfs geuren waar kunnen nemen. Daaom heb ik geen moeite met het eten van dieren. Wel koop ik tegenwoordig mijn vlees en vis via Grutto, omdat ik dan weet hoe de betreffende dieren geleefd hebben. Bij koeien en varkens zelfs tot op het niveau van het individu. Ook worden die dieren pas geslacht wanneer zeker is dat het hele dier van kop tot staart verkocht is.
Hi David, dank je wel voor je reactie…. Ik kan me dat goed voorstellen… Hier ben ik erg blij dat vooral het wild een erg goed leven heeft gehad, dat maakt het idd makkelijker om van het vlees te genieten